Ինտերակտիվ
Հունգարիա – Արդարադատության դատարանը հակասում է Հունգարիայի առցանց խաղերի մասին օրենքներին Unibet-ի գործով
By Phil - 26 հունիսի 2017 թ
Unibet-ի Kindred Group-ի կողմից հարուցված գործով Եվրոպական միության արդարադատության դատարանը որոշել է, որ առցանց խաղերի վերաբերյալ Հունգարիայի օրենսդրությունը հակասում է ծառայությունների մատուցման ազատության սկզբունքին:
Այն ասում է, որ օրենսդրությունը «սահմանափակված է, նախ՝ խտրական ձևով, և երկրորդ՝ իր ոչ թափանցիկ բնույթի պատճառով»:
2014 թվականին Հունգարիայի իշխանությունները պարզեցին, որ Unibet-ը հունգարալեզու ինտերնետային կայքերում տրամադրում է շահումով խաղերի հետ կապված ծառայություններ, թեև Հունգարիայում նման գործունեություն իրականացնելու համար պահանջվող լիցենզիան չուներ: Այնուհետև, այդ իշխանությունները նախ՝ 25 թվականի հունիսի 2014-ին, հրամայեցին, որ Հունգարիայից ժամանակավորապես արգելափակվի մուտքը Unibet-ի ինտերնետային կայքեր, իսկ երկրորդը՝ 29 թվականի օգոստոսի 2014-ին տուգանք սահմանեցին այդ ընկերության նկատմամբ:
Այնուհետև Unibet-ը հայց ներկայացրեց Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság-ի (Վարչական և աշխատանքային դատարան, Բուդապեշտ, Հունգարիա) առջև՝ պահանջելով չեղյալ համարել այդ երկու որոշումները՝ հիմք ընդունելով, որ դրանց հիմքում ընկած հունգարական օրենսդրությունը հակասում է ծառայությունների մատուցման ազատության սկզբունքին:
Unibet-ը գտնում էր, որ թեև վիճելի ժամանակաշրջաններում այլ անդամ պետություններում հաստատված օպերատորներին տեսականորեն կարող էր տրվել Հունգարիայում առցանց շահումով խաղեր կազմակերպելու արտոնագիր (քանի որ նման ծառայությունների մատուցումը վերապահված չէր որևէ պետության մենաշնորհ), գործնականում նրանց համար անհնար էր նման լիցենզիա ստանալ։ Ըստ Unibet-ի՝ այդ ժամանակաշրջաններում Հունգարիան մրցույթի հրապարակային հայտ չի ներկայացրել՝ կոնցեսիոն պայմանագրեր կնքելու նպատակով, ինչը հնարավորություն կտար ստանալ անհրաժեշտ լիցենզիաները: Նմանապես, Unibet-ը գտնում էր, որ Հունգարիան գործնականում իրեն բացառել է նման պայմանագրեր կնքելու հունգարական օրենսդրությամբ նախատեսված հնարավորությունից՝ որպես շահումով խաղերի «վստահելի» օպերատոր:
Արդարադատության դատարանը որոշել է, որ խնդրո առարկա ազգային օրենսդրությունը, որն արգելում է շահումով խաղերի կազմակերպումն առանց վարչական մարմինների կողմից նախնական լիցենզավորման, ծառայությունների մատուցման ազատության սկզբունքի սահմանափակում է։
Այնուհետև Դատարանը մատնանշում է, որ ազգային օրենսդրության համաձայն, որի հիման վրա ընդունվել է 25 թվականի հունիսի 2014-ի որոշումը, շահումով խաղերը շահագործողները պարտավոր էին «վստահելի» համարվելու համար ցույց տալ, որ իրենք. առնվազն 10 տարի ժամկետով գործունեություն է ծավալել Հունգարիայում շահումով խաղերի կազմակերպման հետ կապված։ Դատարանը գտնում է, որ նման պահանջը վերաբերմունքի տարբերություն է, քանի որ այն անբարենպաստ վիճակում է դնում այլ անդամ պետություններում հաստատված շահումով խաղերի օպերատորներին՝ համեմատած ազգային օպերատորների հետ, որոնք ավելի հեշտությամբ կարող են բավարարել այդ պայմանը: Այդ պատճառով Դատարանը որոշում է, որ www.curia.europa.eu օրենսդրությունը, որը վիճարկվում է, խտրական է և, հետևաբար, հակասում է ծառայությունների մատուցման ազատության սկզբունքին:
Ինչ վերաբերում է ներպետական օրենսդրությանը, որի հիման վրա ընդունվել է 29 թվականի օգոստոսի 2014-ի որոշումը, Դատարանը որոշել է, որ պարտավորությունը պարտադրված է շահումով խաղերի «վստահելի» օպերատորի կարգավիճակ ստանալ, որը նրանք պետք է իրականացնեին. գործունեությունը, որը ներառում է անդամ պետությունում երեք տարի շահումով խաղերի կազմակերպում, առավելություն չի տալիս ընդունող անդամ պետությունում հաստատված օպերատորների համար և, հետևաբար, կարող է սկզբունքորեն հիմնավորված լինել ընդհանուր շահի նպատակներով, ինչպիսիք են. սպառողների պաշտպանությունը կամ հասարակական կարգի պահպանումը։ Այնուամենայնիվ, այդ օրենսդրությունը չի բավարարում թափանցիկության պահանջը այնքանով, որքանով ոչ այն պայմանները, որոնք կարգավորում են ազգային իշխանությունների կողմից իրենց լիազորությունների իրականացումը շահումով խաղերի «վստահելի» օպերատորներին զիջումներ տրամադրելու ընթացակարգերի ընթացքում, ոչ էլ տեխնիկական պայմանները, որոնք օպերատորները պետք է. բավարարում են, երբ իրենց հայտերը ներկայացնելը սահմանված է եղել բավարար ճշգրտությամբ: Այդ հանգամանքներում Արդարադատության դատարանը եզրակացնում է, որ ծառայությունների մատուցման ազատության սկզբունքը նույնպես բացառում է այդ օրենսդրությունը:
Որոշումից հետո Եվրոպական խաղերի և խաղադրույքների ասոցիացիան Նիդեռլանդների և Հունգարիայի կարգավորողներին հորդորել է երաշխավորել ավելի թափանցիկ և օբյեկտիվ առցանց մոլախաղերի օրենսդրություն, այն բանից հետո, երբ երկու երկրները չկարողացան առաջարկել ոչ խտրական լիցենզիայի չափանիշներ:
ԵՄ Արդարադատության դատարանը գտել է, որ Հունգարիան խախտել է ԵՄ պայմանագրի (TFEU) 56-րդ հոդվածով երաշխավորված ծառայությունների մատուցման հիմնարար ազատությունը, որն արգելում է ԵՄ-ում արտոնագրված անդրսահմանային օպերատորին օրինականորեն մատուցել իր ծառայությունները Հունգարիայում՝ չկազմակերպելով։ լիցենզավորման մրցույթ, որը հրապարակվում է օբյեկտիվ, թափանցիկ, ոչ խտրական և համաչափ չափանիշներով։
EGBA-ի գլխավոր քարտուղար Maarten Haijer-ն ասել է. «Դատարանը կրկնել է, որ անդամ պետությունները պետք է երաշխավորեն, որ առցանց մոլախաղերի ծառայությունների ազգային կարգավորումը համապատասխանում է օբյեկտիվ, թափանցիկ, ոչ խտրական և համաչափ չափանիշներին: Միայն պատշաճ կարգավորված և թափանցիկ առցանց մոլախաղերի շուկան կարող է ապահովել, որ սպառողը ուղղորդվի դեպի կարգավորվող առաջարկը»:
Նա ավելացրել է. «Դատարանի որոշումը հստակ ուղերձ է խաղերի այլ մարմիններին, ներառյալ Նիդեռլանդների խաղերի մարմնին, որ նրանք չպետք է կիրառեն կանոնակարգ, որը չի համապատասխանում ԵՄ հիմնական օրենսդրությանը: Մենք ակնկալում ենք, որ այս անդամ պետությունները կվերանայեն և կվերացնեն այդ կիրառման միջոցները, քանի որ նրանք գործում են խախտելով ԵՄ օրենսդրությունը: Նրանց գործողությունները չեն ծառայում սպառողների շահերին, նրանք չեն կարողանում սպառողներին ուղղորդել դեպի վստահելի մատակարարներ, փոխարենը նրանք պարզապես նպաստում են ձախողված կարգավորմանը»:
